شماره نهم، پسرک

تولد و زایش و شوق به ادامه زندگی از نظر من در زمرهٔ اسرار عالم است. هر آدمی از این پدیده تجربهٔ خاص خودش را دارد. این شماره نوش جان به مناسبت تقارنش با سالگرد تولد فرزندم به همین موضوع اختصاص پیدا کرده است. ثبت خاطرات و تجربیات شخصی آدم‌های عادی مثل من، ممکن است اهمیتی به اندازهٔ خاطرات یک دانشمند، سیاستمدار یا تاجر موفق نداشته باشد، اما بازنمایندهٔ برشی از تاریخ آدم‌های معمولی است که در همین ایامی که من در زمین زندگی کردم، مشغول چه کاری بوده‌اند؟ چه می خورده‌ایم چطور فکر می‌کردیم و چه موسیقی‌هایی گوش می‌کردیم و چطور حرف می‌زدیم؟ قرار است این پادکست‌ها تا وقتی تمدن جدید برپاست باقی بمانند. شاید صد سال دیگر کسی ما را شنید و همین حرف‌ها به درد یک پژوهش روانشناسانه یا جامعه شناسانه خورد.

موسیقی‌ها:

۱- مداد رنگی آهنگساز سیاوش قمیشی/ ترانه سرا بیژن سمندر/ تنظیم ناصر چشم‌آذر

۲- پوست شیر آهنگساز واروژان/ ترانه سرا ایرج جنتی عطایی

۳- ناگهان/ محسن شریفیان و گروه لیان / آلبوم دینگومارو

۴- عطر تو آهنگساز فرید زلاند/ ترانه سرا شهیار قنبری