49

زندگی دو نفره ینی قبول همه تاریکی های همدیگه. وقتی از روز اول قبول کردم همه چیت رو ، اما هیچی تو تاریکی نداشت و نداره و فکر نمیکنم تاریکی ازت ببینم. همش روشناییه برام. میدونی زندگی کردن توی تاریکی بهم یاد داد روشنایی رو ببینم. تو ماجراها و چالش های خاص خودت رو داری ولی همشون برام حکم چراغ قوه راه رو دارن. حالا میپرسی چطوری؟

بهت میگم

اینه که هر چالشی که پیش میاد برات یه اخلاق درونی تو برام روشن میشه و من با لذت میگم اخیش عجب شانس شگفت انگیزی داشتم که همچین دختر جذابی مال من شده. وقتی نحوه برخوردت با ادمای اطرافت رو در عین نامهربونی اونا با تو میبینم. در حالی که میدونم میتونی کامل تارومارشون کنی ولی نه که اینکارو نمیکنی ولی بازم باهاشون مهربونی. خب این برای من معجزه حساب میشه که این دریای مهربونی کامل برای من شده. پس کشتیم رو انداختم توی این دریای بی کران و حواسم به دریای ابی بی پایانم هست که دوتایی از طوفان ها گذر کنیم.

اینه که یکی رو داشته باشی حواسش به همه چیت باشه ، یه نعمت بزرگیه که تاحالا تجربش نکرده بودم. همه چی ینی همه چی و این همه چی خیلی معنا داره برام شازده کوچولوم

مهربونم عاشقتم