فصل 12

دلم میخاد باهات خونه تمیز کنم

دلم میخاد در کنارت تمیزکاری کنم

دلم میخاد در کنارت هرکاری میکنی هرکاری ، انجام بدم. دلم میخاد درکنارت دیوونه بازی در بیارم

دلم میخاد صدام کنی

دلم میخاد باهات نون بپزم بوی نون بپیچه توی خونه

دلم میخاد باهم بشینیم موزیک های جذابت که منو باهاشون اشنا کردی گوش بدیم

دلم میخاد باهم فیلم ها کمدی جذابی که چهارصدبار دیدیشون رو باهم ببینیم

دلم میخاد صدای قهقهه زدن هات رو بشنوم

من تو را دوست دارم ، نه فقط حال خوبی که با تو دارم، تو را دوست دارم وقتی حالت خوب نیست. وقتی دلگیری.

تو را وقتی حوصله ی هیچکس و هیچ کاری رو نداری ، دوست دارم.

من تو را دوست دارم و به دوست داشتنت ادامه میدهم.

دوستت دارم و حتی وقتی خودت مردد باشی که دوست داشتنی هستی یا نه، من به دوست داشتنت ادامه خواهم داد.....

همیشه یه حکایت رو برات تعریف کردم که پادشاهی به نقاش های کل دنیا گفت هرکس بتونه ارامش رو برام بکشه بهش جاییزه نفیسی میده و یک نقاش کوه های رو کشید که باد و طوفان درونش غوغا میکردن و در اون بین یک حفره کوچکی که کبوتری روی تخم هایش نشسته بود به نمایش گذاشت.

میدونی به چی میخام برسم؟

وقتی ماجرات رو برام تعریف کردی، به خودم گفتم عشق رو توی طوفان باید دنبالش بگردم. همونجا گفتم این همون طوفانیه که منو به عشق میرسونه. طوفانی از جنس زیبایی و ارامش. به خودت تردید راه نده داری درست پیش میری. دنده عقب نداشته باش . بمون بجنگ و به نتیجه برسونش. مهم تویی همین تمام.

دوست دارتو آدم امن تو